یکی از چهره‏های مهم بنی هاشم،عبد المطلب (ع)است.

او از افراد بسیار با شخصیت مکه بود و در میان عربها نفوذ فراوان داشت.عبدالمطلب دو سال سرپرستی رسولخدا(ص)را عهده‏دار بود.اعمال او همچون سنتی در میان عربها مورد پیروی قرار می‏گرفت.


چهره شاخص دیگر،حضرت ابو طالب(ع)است.

وی در پرده تقیه توانست ‏حمایتی سخت از رسولخدا(ص) به عمل آورد.او در برابر انواع تهدیدهای قریش،حاضر به تسلیم رسولخدا(ص) نشد و حمایت آشکار خود را از آن حضرت اعلام میکرد.اشعار بسیار زیادی از ابوطالب بر جای مانده که علاوه بر ایمان عمیق او،نشان دهنده چهره ادبی این بزرگمرد هاشمی است.این اشعار در دیوان وی،که در قرن سوم فراهم آمده،موجود و به چاپ رسیده است.

وی در همان آغاز بعثت،فرزندانش علی(ع) و جعفر را به خدمت رسولخدا(ص)فرستاد و خود نیز تا سال دهم بعثت که زنده بود هرگز در دفاع از آن حضرت(ص) کوتاهی نکرد.

چهره دیگر مدفون در قبرستان ابو طالب است.
حضرت خديجه(س)

او زنی فداکار و ایثارگر

و نخستین زن مؤمن به رسولخدا(ص) بود.وی تمامی اموال خود را وقف پیشبرد اسلام کرد و در برابر فشاری که قریش بر رسولخدا(ص) وارد می‏کردند،بهترین یار صمیمی او در خانه محسوب می‏شد.

رسولخدا(ص)همیشه از او به نیکی یاد میکرد تا جایی که حسادت برخی از همسران وی برانگیخته می‏شد،اما آن حضرت از تحسین خدیجه(س) خودداری  نمی‏کرد.بر روی قبر خدیجه بقعه‏ای بوده که سعودیها آن را خراب کردند.

 

دراین قبرستان بسیاری ازعالمان شیعه نیز،که درمکه درگذشته یا به شهادت رسیده‏اند، مدفونند.

این قبرستان از زیارتگاههای مورد علاقه مسلمانان،به ویژه شیعیان است و پیش از این بر سر برخی از قبور،قبه‏هایی نیز بر پا بوده که تخریب شده است.

گاهی به غلط قبرستان ابی طالب به عنوان شعب ابی طالب! شناخته می‏شود.

ولی محل شعب ابی طالب جایی است که اکنون با نام‏«شعب علی»معروف است

و تا فضـای باز خارج مسعی تا انتــهای سوق اللیل- خــانه‏های روبــروی مسعی در

بلندای کوه - امتداد می‏یابد.

 

« نمای قبرستان در زمان فعلی،پس از تخریب قبه هایی که در گذشته بر مزار ایشان بوده است.»